- қолбау
- зат.Бесікте жатқан баланың колын бастырып байлап қоятын жалпақ бау.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
қолбау
Смотреть что такое "қолбау" в других словарях:
қолбау — 1 (Гур., Маңғ.; Орал, Казт.) бесіктің қолтартпасы. Қ о л б а у ы н қатты тартпаса, бала бесіктен түсіп кетеді (Гур., Маңғ.) 2 (Сем.: Көкп., Ақс.) қолдау, қамқорлығына алу. Біздің Хақаң біреудің қ о л б ау ы н а алынған ғой (Сем., Көкп.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тізебау — зат. Бесіктегі баланың тізесінің үстін бастыра байлайтын бау. Баланың кеуде тұсынан және тізеден бастырып қою үшін шүберектен әдемілеп сырыған жалпақ қолбау және т і з е б а у жасалады (Х.Арғынбаев, Қаз. халқы., 79). Бесік жабдықтары: жөргек,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тартпа — 1 (Өзб., Ташк.) баланың қолынан (қолбау), бір аяғынан (аяқ бау), бір екі жерден бесікке байлап қоятын бау. Т а р т п а өрнектеліп, құрақтар тігіліп дайындалады (Өзб., Ташк.) 2 (Монғ.; Шығ.Қаз.: Ү Н., Зайс.) қол шалғы. Бұрын шөпті т а р т п а м е… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бесік — байлау. этногр. Бала бесікке бөленгенде ырымдап берілетін сыйлық. Нәрестеге сен апарар сый осы болсын. Анасына табыс ет. Ал б е с і к б а й л а у ы н а өз қалағаныңды атарсыз (Ж. Молдағалиев, Алғ. қоңырау, 88). Бесікке бөлеу. этногр. Баланы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
